گویا تصمیمت را گرفته ای ... در این فصل  می خواهی از خودت بگویم  ،

از تبلور نگاهی  که عشق را در تو  ... و در نگاه تو به نور بدل کرد.

آری ، خوب می دانم دلت همین را می خواهد ، نمی خواهی جای هیچ کس دیگری باشی ،               نمی خواهی جای لیلای بیابانهای مجنون باشی

و نه دلداده شهریار شبهای بلند ..

میخواهی از خودت بنویسم ، از خودت که شبهای  پر ستاره را با او می خواهی ..

باشد،  این بار  هم تصمیم با توست ، از تو   می نویسم و در پناه شرجی چشمهایت سکوت        می کنم تا فصلی دیگر آغاز شود از شناختن تو ..

  و از رسیدن یا نرسیدن ....... باید تو را در سکوت آغاز کنم تا

در فصلی دیگر  عبور از جاده های تردید آسانتر شود....